Dziś nad ranem, około 23:37, bo musiałem wtedy szybko pójść do swojego mentora w celu uzgodnienia warunków przyjęcia dawki strasznie porażającego środka przeczyszczającego, niestety by uniknąć moich problemów żywnościowych i skutków przedawkowania tabletek na moją bardzo rzadką niespotykaną chorobę nazywającą się enterobiosis (zakażenie owsikiem), które mam od mojej kochanki, mającej z tym problemy od dzieciństwa, jak Konstantynokosmopolitańczykowianeczka z Krakowa, która obiecała mi pomóc wyczyścić mój samochód ubrudzony czymś czego nie wiedziałem jak się najskuteczniej pozbyć, ponieważ plama ta była dość upierdliwa i niezwykle ciężka pod spodnią częścią przedniego kawałka tapicerki, która podobnie jak niewielki czerwony grzyb, który był niczym trol uciążliwy oraz nieprzeciętnie wrednym małym i niebieskim szczurem, który przebiegł most będąc w ciągu 10 a może i 20 minut już pod bramką, która skrzeczała jak stara i zepsuta przez upływ wody, który stale, stopniowo i bez widocznych śladów, powodował powolne bolesne drążenie wciąż nowe i nowe oraz coraz większe ślady przypominające trochę kształtem oślizgłego robaka zatem postanowiłem zakończyć zabawę z tymże niebieskim brudem,a także całą pomalowaną kolorem określającym małą czarną dziurę, która znajdowała się poniżej oparcia krzesła w nodze od prawej strony lewej ściany nieopodal potarganej,poszarganej, wyplutej i pogniecionej peruki wuja Mieczysława albowiem bywał on często pijany aczkolwiek nie nieprzytomny, co niestety utrudniło ostatnio stopniowe zbliżenie się do jego byłej żony Joanny jednocześnie wiedział, że ona,znaczy tyle, co jego przemoczona i obśliniona stara szafa, która stała nieopodal łóżka mojej zmarłej matki albowiem nie można było inaczej zaplanować tego układu ciał, tak by najdokładniej wykorzystać całą dostępną przestrzeń, jaka dzieliła zaledwie niedostrzegalną kuchnię, ponieważ nie było już w okolicy żadnej dostępnej kawalerki dla zwykłych ludzi, którzy lubią mieć dużo miejsca na dziwne sposoby rozkładania tego co zwykle robił w ogromnym hałasie, który robił w dodatku jakieś nieokreślone zdarzenie przypominające kurczaka z papierkiem, wokół którego latały obrzydliwe dzieciaki krzyczące coś jakby

---

Ryż


W krajach azjatyckich ryż jada się na okrągło przez cały dzień, pod różnymi, nieraz bardzo smakowitymi postaciami. Aby spróbować tych specjałów nie trzeba wybierać się w daleką podróż. W naszych sklepach można już kupić wiele znakomitych gatunków ryżu. Oprócz białych, dostępne są różne rodzaje ryżu niepolerowanego, np. brązowy ryż basmati, czarny ryż tajski i chiński, czerwony ryż tajski. Powszechnie dostępny jest także ryz dziki ( w każdym razie nie ten z supermarketów).

Podstawowym kryterium podziału ryżu jest jednak długość ziarna. Wyróżnia się więc ryż długo-, średnio- i krótkoziarnisty. Z długością ziarna wiążą się także właściwości chemiczne ryżu. Najogólniej biorąc, ryż o długich ziarnach zawiera więcej amylozy i po ugotowaniu jest sypki. Gatunki o krótkich ziarnach mają więcej amylopektyny – i po ugotowaniu są bardziej klejące.

Ryż średnio- i krótkoziarnisty jest zazwyczaj intensywnie biały, a po ugotowaniu błyszczący i kleisty. Z kolei ryż długoziarnisty ma bardziej przezroczyste ziarna, a po ugotowaniu jest matowy, puszysty i bardzo powiększa objętość. Taki ryż gotuje się dłużej , gdyż potrzebuje wyższej temperatury, żeby amyloza zmieniła strukturę z krystalicznej na płynną.

Właśnie po to, aby ciepło szybciej dotarło do wnętrza ziarna, ryż długoziarnisty często się moczy przed gotowaniem w wodzie. Sprawia to, że ryż jest mniej kruchy i nie łamie się podczas gotowania. Tradycyjnie moczy się w wodzie także ryż japoński i kleisty ryż tajski, dzięki czemu ryż staje się bardziej miękki i gotuje się bardziej równomiernie.

Napis „parboiled” na opakowaniu oznacza, że ryż był poddany obróbce termicznej przed polerowaniem. Technika ta pozwala zachować więcej składników odżywczych i znana jest od ponad dwóch tysięcy lat. Ryż parboiled gotuje się nieco dłużej niż zwykły ryż, ale znacznie łatwiej ugotować go na sypko. Ryż tego typu ma żółto-brązowy kolor, a po ugotowaniu staje się biały.

Z kolei ryż niepolerowany – brązowy, czarny i czerwony – zachowuje ciemny kolor także po ugotowaniu (chociaż np. tajski ryż czarny staje się ciemnopurpurowy).

Powszechnie uważa się, że ryż niepolerowany jest zdrowszy od białego. I rzeczywiście, ryż niepolerowany zawiera więcej wapnia, żelaza, witamin z grupy B i białka niż biały ryż, ale zawiera tez więcej błonnika, co oznacza, że jest znacznie ciężej strawny, a część składników odżywczych nie jest przez organizm wchłaniana.


Jak gotować ryż
Można to robić na trzy sposoby:

lMetodą absorpcji, która polega na zalaniu ryżu odpowiednią ilością wody i gotowaniu, aż cały płyn zostanie wchłonięty. Gotowanie tą metoda jest o wiele prostsze, gdy dysponujemy specjalnym elektrycznym urządzeniem do gotowania ryżu. Całkiem nieżle spisują się jednak zwykłe garnki z grubym dnem i szczelną pokrywką. Tę metodę łączy się czasem z wcześniejszym osmażaniem ryżu w tłuszczu (często z dodatkiem cebuli, czosnku, imbiru, itp.) Zamiast wody można użyć bulionu z kostki lub domowego wywaru z mięsa albo warzyw.llMetoda „makaronową”, czyli w dużej ilości wody.llNa parze. Do gotowania ryżu na parze najlepszy jest specjalny tajski koszyk bambusowy, ale można go zastąpić chińskim (który należy koniecznie wyłożyć bawełnianą ściereczką). Można także użyć zwykłego sitka.l

Żródło: miesięcznik „Kuchnia”

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

zabaxxx26.xlx.pl