Komórka ta, nazwana tak przez Farrela w XIX wieku, ma duże znaczenie w kształtowaniu się różnych procesów pogodowych w umiarkowanych szerokościach geograficznych. W komórce tej powietrze przemieszcza się w kierunku bieguna blisko powierzchni Ziemi, skręcając nieco na wschód, a odpływa w stronę równika w wyższych partiach troposfery, skręcając na zachód.



Google.peel.

------------------------------------------------------------



Data premiery: 2003-06-27 (Polska),2002-09-10 (Świat)

Produkcja: USA
Gatunek: Thriller

Reżyseria: Joel Schumacher
Scenariusz: Larry Cohen
Zdjęcia: Matthew Libatique
Muzyka: Harry Gregson-Williams



Zaczyna się zwyczajnie. Środek miasta, tłok, zgiełk i telefon. Ten drobny przedmiot pojawia się w filmie od samego początku, początkowo jest to komórka, której główny bohater używa do pracy. Dzięki niej poznajemy Stuarda Sheparda , jego zabiegany tryb życia, znajomych i główne wartości, które w życiu wyznaje. Wraz z krokami bohatera, my wkraczamy w jego zakłamane życie. Akcja toczy się szybko, ale mamy świadomość, ze szybkie jest życie bohatera, że to, co widzimy, to jeden z jego normalnych dni. Normalnych aż do... jednego telefonu, który dzwoni w budce, z której Stuard.telefonuje do kochanki. Jeden telefon, a zmienia wszystko. Od tej pory akcja filmu toczy się wyłącznie w budce i bynajmniej wcale nie jest przez to nudna, wprost przeciwnie, jest pełna napięcia. Kto zadzwonił do budki? Po co? Dowiedzieć się można oglądając film "Telefon". Ja ze swojej strony mogę jedynie dodać, że dzwoniący doskonale wiedział co robi, a jego jedynym celem było zniszczenie Sheparda. Czy mu się to udało? Żeby się dowiedzieć, trzeba obejrzeć ten trzymający w napięciu thriller Joela Schumachera.



Colin Farrell: Stuart Shepard
Maile Flanagan: recepcjonistka
Forest Whitaker: Kapitan Ramey
Radha Mitchell: Wife
Dean Cochran: reporter
Cathy Jo Cooke: dziennikarz
Svetlana Efremova: Sheila
Chris Huvane: Wiseass
Richard T. Jones: Jona
Kiefer Sutherland: dzwoniący
Katie Holmes: Pamela McFadden
Tia Texada: Asia
Kim Posnett: News Anchor (niewymieniony w czołówce)
Jared Huckaby: Pierwszy oficer (niewymieniony w czołówce)
Mia Cottet: Lu Ann (nie wymieniona czołówce)

------------------------------------------------------------

Are You Now Or Have You Ever Been
Odbywa się proces pedofila Graham'a Spaulding'a. W odcinku 5: "Suspect", w którym grupa Jacka szukała zaginionego ucznia, Andy'ego Deaver'a, okazało się, że chłopca porwał i ukrył związanego w jaskiniach, jego dyrektor Graham Spaulding. Jackowi udało się w ostatniej chwili odnaleźć Andy'ego żywego. Spaulding pokazał mu gdzie ukrył Andy'ego, bo Jack obiecał mu 15 minut sam na sam z chłopcem.
Rossi, prokurator, przesłuchuje Andy'ego w sądzie. Chce by Andy opowiedział jak został porwany. Ale chłopak nie może tego zrobić. Stan New Jersey wysłał ekipę by przeliczyła żółwie błotne. W trakcie liczenia pod Rutherford znaleźli zwłoki kobiety. Zwłoki przeleżały tam 5 miesięcy. Obok nich znaleziono czerwoną bluzę New York Giants. I Danny i Samantha przypuszczają, że to zwłoki Carrie Wilkins, która zaginęła 5 miesięcy temu. Jack i Martin wracają z sądu w nienajlepszych humorach, bo sędzia uznał Andy'ego za niekompetentnego świadka i jego zeznania nie będą się liczyć w procesie Spaulding'a. Przełożona Jacka, Paula Van Doren, wzywa go i informuje, że zostało wznowione śledztwo w sprawie śmierci Anwar'a Zamir'a, bo Waszyngton ma wątpliwości czy jego śmierci nie można było uniknąć. Dlatego Biuro Odpowiedzialności Zawodowej przeprowadzi dochodzenie by rozwiać wątpliwości. Van Doren prosi Jacka o współpracę i ostrzega, że chodzi o jego głowę. Jack informuje swoich ludzi, że Biuro Odpowiedzialności Zawodowej będzie badać sprawę śmierci Anwar'a Zamir'a i prosi ich o współpracę. Van Doren przedstawia im Jasona Farrell'a, śledczego Biura Odpowiedzialności Zawodowej. Pierwszy przesłuchiwany przez niego jest Martin. Rossi informuje Jacka, że obrona Spaulding'a opiera się na tym, że domagał się w samochodzie adwokata. Jeśli sędzie mu nie uwierzy to zeznania Spaulding'a i dowody zdobyte na ich podstawie, zostaną odrzucone. Martin wyjaśnia Farrell'owi, że to on wyciągnął pochopne wnioski w sprawie doktora Zamir'a. A Jack nie uważał Zamir'a za terrprystę. Spaulding zeznaje na temat tego co się wydarzyło w samochodzie. Twierdzi, że zażądał adwokata, a agenci przesłuchiwali go jeszcze 2 godziny. Martin zeznaje, że Spaulding nie prosił o adwokata. Kolejnym przesłuchiwanym przez Farrella jest Danny. Nie był on świadkiem śmierci Zamir'a, ale Farrell chce by Danny ocenił czy Jack uważał Zamir'a za terrorystę. Kiedy Danny odmawia gdybania, Farrell przypomina mu brutalne przesłuchania i radzi by przemyślał do jutra czy nie chce zeznawać. Jako świadek obrony zeznaje oficer Hurst z posterunku w Westchester. Hurst zeznaje, że Spaulding prosił go o adwokata, a on poinformował o tym Martina, do którego zadzwonił na komórkę. Kolejną przesłuchiwaną przez Farrella jest Sam. Z raportu wynika Sam uważała iż Jack za wcześnie wprowadził antyterrorystów. Farrell pyta Sam czy kochała się Jackiem. Ona odmawia odpowiedzi. Jack wyjaśnia Martinowi, że to on odebrał jego telefon od Hurst'a. Sam mówi Jackowi, że Hurst wie o nich, ale ona skłamała, że nic ich z Jackiem nie łączy. Danny zarzuca Martinowi, że ta kontrola to zasługa jego ojca. Kolejną przesłuchiwaną jest Vivian. Od razu oświadcza Farrell'owi, że nie pomoże mu pogrążyć Jacka, choć on przypomina jej, że chciała awansować i składała podania o kierownicze stanowiska. Sugeruje, że mogłaby dostać posadę Jacka, ale Vivian jest nieugięta. Na prośbę Rossi Jack ma zeznać, że on nie wiedział o prośbie Spaulding'a o adwokata, a to on go przesłuchiwał. Martin jedzie porozmawiać z ojcem. Ojciec wiedział, że nowojorskie biuro będzie musiało odpowiedzieć za śmierć Zamir'a, bo tego zażądał departament. Nie spodobało się mu jednak, że chcą poświęcić młodego agenta więc zasugerował żeby skupili się na Jacku. Jack zeznaje w sądzie. Potwierdza, że w samochodzie Spaulding nie prosił o adwokata i wyjaśnia, że to on odebrał telefon do Martina od oficera Hurst'a, a Martin nic nie wiedział o tym telefonie. Danny, Vivian i Samantha wchodzą do biura, w którym urzęduje Farrell i oznajmiają zgodnie, że nie będą z nim współpracować. Jack mówi prawdę o przesłuchaniu Spaulding'a. Myślał tylko o tym jak uratować Andy'ego, bo na tym polega jego praca, a nie czy postępuje zgodnie z prawem. Jack i Samantha się rozstają. Jack składa rezygnację na biurku Van Doren. Agent Farrell kończy przesłuchania i wraca do Waszyngtonu. Załatwia to ojciec Martina. Sąd podejmuje decyzję, że zeznania Spaulding'a zostały uzyskane z pogwałceniem praw i nie można ich przyjąć. Spaulding zostaje zwolniony. Zwłoki kobiety z bagien zostają zidentyfikowane. To Carrie Wilkins. Jack rozdziela pracę swoim ludziom. Obserwuje go Van Doren, która wrzuca do kosza jego rezygnację.

od lewej siedzą: Joseph Hahn, Drad Delson, Chester Bennington, Mike Shinoda, Rob Bourdon, Phoenix.
CHESTER CHARLES BENNINGTON (Chazy Chaz)
+ urodzony 20.03.1976
+ wokalista
+ doszedł do zespołu w 1999 roku
+ ma dwanascie tatuzaży
+ swoją żonę, Samanthę, poślubił w 1996 roku w Halloween!

MICHAEL KENJI SHINODA (Mike)
+ urodzony 11.02.1977
+ wokalista, gitarzysta, klawiszowiec
+ jest dalekim krewnym rosyjskiego kompozytora - Piotra Czajkowskiego
+ projektuje intsrnetową witrynę i okładki płyt Linkin Park

JOSEPH HAHN (Joe)
+ urodzony 15.03.1977
+ DJ
+ studiował w akademii sztuk pięknych w Pasadenie w Kalifornii
+ kręci teledyski zespołu (np. "One Step Closter" i "In The End")
+ jako reżyser używa pseudonimu Mr. Hahn

ROBERT GREGORY BOURDON (Rob)
+ urodzony 20.01.1979
+ perkusista
+ jego pierwszym nauczycielem gry na bębnach był Joey Kramer z zespołu Aerosmith
+ chodził do szkoły razem kolesiami z kapeli Incubus

BRADFORD PHILIP DELSON (Brad)
+ urodzony 1.12.1977
+ gitarzysta
+ prowadzi rubryke dla młodych gitarzystów w amerykańskim czasopiśmie "Guitar World"
+ kręci go Britney (!!!)
+ jest uzalezniony od komórki

DAVID MICHAEL FARRELL (Phoenix)
+ urodzony 8.02.1977
+ basista
+ zawsze przedstawia się Phoenix, nigdy imieniem i nazwiskiem!
+ jego największy błąd: w 2000 roku, tuz przed sukcesem Linkinów, postanowił odejść z kapeli
+ wrócił w 2001 roky, gdy numer "Crawling" był już wielkim hitem

..::Historia zespołu::..


Zespół XERO został założony przez Mike'a Shinodę i Brada Delsona w roku 1996 r. i tak brzmiała jego pierwotna nazwa. W skład zespołu wchodzili wtedy : Brad Delson, Mike Shinoda, Rob Bourdon, Phoenix, Joe Hahn i Mark Wakefield.

Brad i Mike uczyli się razem w liceum, gdzie poznali bębniarza Roba. Mike natomiast wyłowił Joe'go Hahna, kiedy studiował sztukę w Art Centrum College w Pasadena. Tymczasem, uczęszczający do UCLA Brad dzielił pokój z pogrywającym na basie Phoenix'em, który zostawił potem Linkin Park na czas nagrywania debiutanckiego albumu i wrócił rok później. Końcowym członkiem zespołu, mieszkaniec Arizony, Chester Bennington który nagrywać zaczął już w wieku 16 lat ze swoją kapelą Grey Daze.

Kombinacja głosów obu wokalistów jest esencją brzmienia Linkin Park. Jak sami mówią, chcą żeby rap i głos Benningtona stapiały się w jedno. Zespół zajął się pisaniem wiosną 2000, kiedy udało im się podpisać kontrakt z Warner Bros. Do pomocy zatrudnili producenta Dona Gilmora, który współpracował m.in z Pearl Jam. "Końcowym wynikiem jest album dobrze zrealizowany i melodyczny oraz kontrowersyjny, z silnym przekazem treściowym. "Chester i Ja piszemy o uniwersalnych emocjach, o tym, ze czujesz się słabo, optymistyczne, albo sfrustrowany" mówi Mike. "Piszemy o codziennym życiu, ponieważ czasami to dobrze wiedzieć ze inni ludzie przechodzą przez to samo co ty." Te teksty, z rozmaitą instrumentacją w której zostały osadzone zaowocowały potężnym muzycznym wyrazem: debiutem Linkin Park - albumem 'Hybrid Theory'.

Po zakończeniu pracy nad HT i powrocie Phoenixa, zespół grał nieustannie, wprowadzając tłumy w świat swego ekspresyjnego przekazu na żywo "Zawsze pragnąłem aby nasz pokaz był energiczny" opowiada Hahn. "Używamy bębna podkładek, samplerów, i gramofonów z oryginalnym winylem żeby na żywo w piosenkach zrobić wszystkie sample na scenie, co jak myślę przynosi ekscytujące podobieństwo do piosenek z płyt." Energia i zwięzłość koncertów zespołu, na tournees z Deftones, P.O.D., i Papa Roach, i jako samodzielnego wykonawcy zyskały zespołowi przychylność fanów na całym świecie , i pomogły zespołowi w sprzedaży milionów płyt. Kiedy spytany o sekret szybkiego sukcesu Linkin Park, Bourdon odpowiada, "Zawsze od początku, zawsze próbowaliśmy utrzymać silne kontakty z naszymi fanami. Z naszego zamkniętego studia, z zespołu - rodziny, do naszych video, do projektowania sprzedaży, do udziału w stronie internetowej - www.linkinpark.com, chcemy, aby nasi fani stali na pierwszym planie zawsze." Reputacja Linkin Park jako zespołu będącego ukierunkowanym na fanów najlepiej jest zilustrowana we wchodzeniu artystów w kontakty ze słuchaczami na koncertach: zespół obsesyjnie podpisuje setki płyt na każdym koncercie. Kiedy pytamy o to, Shinoda wyjaśnia, "To jest tylko sposób odwdzięczania się. Nasi fani pomogli zrealizować sen, sen o którym myśleliśmy, ze jest niemożliwy do spełnienia." Pięć lat zabrało Linkin Park osiągnięcie sukcesu i stanie się czymś trwałym. Udowodnili że świeża kombinacja talentu, niezachwianego poświęcenia , i czysta artystyczna wizja może, jako Bennington opisuje "pomóc ci osiągnąć cokolwiek chcesz i zrealizować marzenia."