skopiowane z innego forum
" Niedawno moj maz przyniosl mi z pracy kopie listu Konsultanta Krajowego z
zakresu Hematologii do Ministra Sprawiedliwosci na temat komercyjnych bankow
komorek macierzystych.
Pisze on ze w Polsce te banki dzialaja niezgodnie z prawem i dalej juz
zacytuje:
"Mamy tutaj do czynienia z sytuacja, w ktorej rodzicom majacego sie
narodzic dziecka oferuje sie pobranie, zamrozenie i przechowywanie w cieklym
azocie krwi pepowinowej w celu jej wykorzystania do przeszczepienia w razie
wystapienia u dziecka choroby wymagajacej takiego leczenia. Taka sytuacja
moze wystapic niezwykle rzadko, a poza tym ze wzgledu na brak akredytacji
tych bankow zaden osrodek transplantacyjny nie ma prawa wykorzystac tego
materialu do leczenia, gdyz wtedy poniesie konsekwencje np. zakazenia
materialu w trakcie preparatyki. O ile mi wiadomo, dzialalnosc jest
realizowana przez personel bez zadnych uprawnien formalnych do wykonywania
tych czynnosci i jest de facto wyludzaniem pieniedzy od znajdujacych sie w
trudnej sytuacji emocjonalnej rodzicow, ktorym wmawia sie, ze wykupuja w ten
sposob "polise na zycie". "
danka, wiesz coś o tym? bo temat żywotnie mnie interesuje, raz już zrezygnowaliśmy ze względu na niedające się usunąć wątpliwości, teraz coraz więcej zaczyna przemawiać przeciwko ....
@Robertu nie napisales nic jak sie ma sprawa reklam w angielskich publicznych mediach. Widze, ze jestes zorientowany wiec moze napiszesz cos na ten temat. Z tego co wiem to w niektorych krajach jest abonament ale nie ma reklam w telewizji publicznej.
Pozdrawiam
No cóż sprawa wygląda prosto: 0 słownie zero reklam komercyjnych, jedynie zapowiedzi programowe. Przypomina mi sie tłumaczenie, niestety nie przypominam sobie dokładnie którego z prezesów TVP po udanym wyjeździe do Watykanu iż koszty wyjazdu całkowicie pokrywały wpływy z reklam. Aby pare tygodni później biadolić nad nikłymi wpływami z abonamentu które niewystarczają na realizację szczytnych celów do jakich Nasza TV została powołana. Dziadostwo Panie inaczej tego nazwać nie można no chyba że ....
Odnośnie jeszcze realiów angielskich, zciągalność że się tak wyraże abonamentu jest bardzo wysoka. Specjalna powołana do kontroli brygada przemieża ulice specjalnie wyposażonym autem rejestrując uruchomione odbiorniki TV. Kara? 1000 funtów. Egzekucja ponoć skuteczna jeśli chodzi o obywateli. Co prawda słyszłem o ekipie rodaków która wykpiła się od kary opłacając jedynie należny abonament, ale na ile to prawda??? Dobrą sprawą jest też to (szczególnie dla obcokrajowców) że opłacenie licencji może być traktowane przez bank jako potwierdzenie adresu (HSBC). Ciekawostka, rejestracji podlegają komputery wposażone w karty TV.
Problem ryzyka kredytowego w działalności banku, pomimo burzliwych zmian, które zachodziły i nadal zachodzą w sektorze bankowym, ciągle jest najważniejszym ich problemem. Jednak bez wzlędu na coraz doskonalsze techniki jego rozpoznawania, zarządzania i szacowania pozostaje nadal aktualna, a tym samym przysparza największych kłopotów, czego wynikiem jest rosnący udział należności niererularnych w portfelach kredytowych banków. Ryzyko to wymierna niepewność osiągnięcia zaplanowanego celu. Występowanie elementów ryzyka stanowi naturalną konsekwencję podejmowanej przez bank komercyjnej specyficznej działalności gospodarczej, w tym zwłaszcza działalności kredytowej. Ryzyko w obszarze tej działalności oznacza niepewność osiągnięcia zaplanowanych zysków. Ryzyko kredytowe oznacza niebezpieczeństwo, polegające na tym, że kredytobiorca nie wypełni zobowiązań i warunkóe umowy, narażając bank na powstanie straty finansowej.
Podstawowym celem polityki pieniężnej jest utrzymanie stabilnego poziomu cen. Stabilność cen jest niezbędna do zbudowania trwałych fundamentów długofalowego wzrostu gospodarczego.
Od 1999 r. w realizacji polityki pieniężnej wykorzystuje się strategię bezpośredniego celu inflacyjnego. W jej ramach Rada Polityki Pieniężnej określa cel inflacyjny, a następnie dostosowuje poziom podstawowych stóp procentowych NBP tak, by maksymalizować prawdopodobieństwo osiągnięcia tego celu. Od początku 2004 r. Narodowy Bank Polski realizuje ciągły cel inflacyjny na poziomie 2,5% z dopuszczalnym przedziałem wahań +/- 1 punkt procentowy. NBP utrzymuje poziom stóp procentowych spójny z realizowanym celem inflacyjnym, wpływając na wysokość nominalnych krótkoterminowych stóp procentowych rynku pieniężnego. Stopy rynku pieniężnego mają wpływ na oprocentowanie kredytów i depozytów w bankach komercyjnych, a co za tym idzie na rozmiary kredytu, popyt w gospodarce i stopę inflacji. Wykorzystywany przez NBP zestaw instrumentów polityki pieniężnej pozwala na kształtowanie rynkowych stóp procentowych.
Instrumenty te obejmują operacje otwartego rynku, rezerwę obowiązkową oraz operacje depozytowo-kredytowe.