W Anglii jest pod tym względem rewelacyjnie tak samo jak w Irlandi.
Szwagier mieszka w Irlandi i bardzo sobie chwalą opiekę zdrowotną bo za nic nie muszą płacić, nie ma kolejek i lekarze serio dobrzy a u Nas??? Bez komentarza.

Misiunia mój tata zekał na koronografię ponad miesiąc co normlanie powinno być od razu jak się dostaje skierowanie bo przecież chodzi o serce. Przyznam że ja tego nie rozumiem.

Ja byłam przed chwilą po chlebek i w aptece i jak wróciłam to od razu musiałam zjeść dwie duże kromy ze śledzikiem bo taka się głodna zrobiłam.
Mam problemy wejść pod małą górkę o schodach nie wspomnę. Parę kroków i tak mnie boli w plecach że muszę na chwilkę stanąć, kurcze babcie po 70tce wchodzą bez problemu...

SaaRaa ja dzień przed sprzedażą auta o mało nie wjechałam w bramę garażową ale na szczęście mój tata zaciągnął ręczny i więcej za kółko nie wsiadłam. Ale obiecałam sobie że jak córcia będzie miała pół roku to skończę prawo jazdy. A Ty się nie martw o samochód, blachy się wyklepie. Ważne że oboje jesteście cali i nic się nie stało.
Mnie po stłuczce bardzo bolała głowa kilka dni i wymiotowałam, mam nadzieję że Ciebie to ominie.

Mam problem i proszę o radę.
Heniu wczoraj dostał skierowanie na koronografię.
Robią to u nas, więc będzie na miejscu.
Czy ktoś z Was to miał robione, lub ktoś z bliskich.
Mam się bać,czy nie ,bo jakoś dziwnie jestem spokojna.
Chodzi mi o swoje zachowanie w stosunku do Henia, przed i po zabiegu.

Halinka.

i z tym sie z Toba zgadzam, jesli nie ma sie znajomosci to mozna sobie własnie poczekac te kilka cennych dla zdrowia miesiecy na jakies badanie.... albo operacja, wiecie chciałabym tu powiedziec o operacjach serca, wczesniej nie było w Rzeszowie oddziału kardiochirurgi i np. koronografie robiono albo w Krakowie, albo w Zabrzu, a pacjentom wystawiano skierowania na badania, albo termin takich operacji na "za kilka miesiecy", no bo transport i wogole.... ale to jest chore!! człowiekowi ktoremu grozi zawał serca moze nie starczyc czasu na oczekiwanie na operacje, wiem ze nawet w ciagu tygodnia, czy kilku dni sytuacja moze sie drastycznie pogorszyc, a co dopiero przez kilka miesiecy!!

Witam. Znowu powróciłęm na forum Przepraszam za moją nieobecność, ale wylądowałem w szpitalu. I z tym właśnie problemem zwracam sie do was.
Wylądowałęm w szpitalu na początku lutego. Miałęm zapalenie osierdzia (jak sie okazalo dzisiaj u lekarza z zapaleniem mięsnią sercowego - ale co poradzimy na polskich lekarzy)...
Cały czas mam bóle zamostkowe. jeden lekarz mowi ze to normalne drugi że nie. Nie wiem co zorbić jeden z lekarzy stwierdził że musiałbym mieć koronografie ale troche się tego obawiam. Pozatym na koronografie musialbym zostac w szpitalu. kolejne zarwanie mojego zycia i planu tygodnia etc. Mam sie czego obawiać mial ktoś z was robione cos takiego boli to? robią to pod znieczuleniem? robią to gdzies jeszcze poza WWA?? Bo am dostalem skierowanie a jestem z pod Torunia wiec mam kawalek. Trochesie obawiam tego jest czego??

przepraszam, że się wtrącam ale te wklejane artykuły tylko budzą kontrowersje...

Koronarografia, jest badaniem, które ma na celu znalezienie miejsc, w których są zwężone tętnice wieńcowe. Polega ono na podawaniu przez specjalny cewnik (zbudowany z cienkiej plastikowej rurki) bezpośrednio do tętnicy środków kontrastujących oraz zapisania (na 35mm filmie, taśmie video lub płytce CD) uzyskanych za pomocą promieni rentgenowskich ich obrazów. Dla wykonania koronarografii wykorzystuje się najczęściej drogę udową, rzadziej promieniową oraz ramienną. Nazwy te wiążą się z nazwami tętnic, do których po nakłuciu i założeniu specjalnej koszulki z zastawką (umożliwiającą wkładanie i wyjmowanie cewników bez ryzyka utraty krwi) wprowadzany jest cewnik koronarograficzny. Pacjent po koronarografii wymaga co najmniej kilkugodzinnej obserwacji, w czasie której zwraca się uwagę przede wszystkim na miejsca nakłuć oraz ewentualne dolegliwości bólowe w klatce piersiowej. Dlatego taki pacjent wymaga zwykle jednego dnia pobytu w szpitalu.
Koronarografia ukazuje stan naczyń wieńcowych pacjenta oraz pozwala zaplanować skuteczne jego leczenie. Dzięki temu badaniu można zadecydować, czy pacjent może być leczony zachowawczo (tzw. farmakoterapia) albo czy należy skierować go na bardziej radykalną formę leczenia – czyli leczenie interwencyjne, na które składają się: operacja wszczepienia pomostów aortalno-wieńcowych (popularnie nazywanych bypassami) oraz zabieg angioplastyki wieńcowej [http://www.kardiologiainwazyjna.pl/mod/archiwum/2412]
i po samym takim badaniu nie ma przeciwwskazań do uprawiania sportu, natomiast jeżeli w następstwie tego badania założono stent czyli wykonano zabieg angioplastyki to sprawa jest jak najbardziej poważna i raczej wątpliwą sprawą jest by jakikolwiek lekarz dopuścił zawodnika po angioplastyce do wyczynowego uprawiania sportu...
smutne ale prawdziwe...
Zdenku trzymaj się - życie jest ważniejsze

Koronarografia (cewnikowanie, cewnikowanie naczyń wieńcowych, angiografia) jest radiologicznym zabiegiem diagnostycznym, którego wynik umożliwia precyzyjną ocenę zmian drożności tętnic doprowadzających krew do mięśnia serca.

Koronarografia wykonywana jest w pracowni badań hemodynamicznych. Polega ono na podawaniu przez specjalny cewnik (zbudowany z cienkiej plastikowej rurki) bezpośrednio do tętnicy środków kontrastujących oraz zapisania (na 35mm filmie, taśmie video lub płytce CD) uzyskanych za pomocą promieni rentgenowskich ich obrazów. Dla wykonania koronarografii wykorzystuje się najczęściej drogę udową, rzadziej promieniową oraz ramienną. Nazwy te wiążą się z nazwami tętnic, do których po nakłuciu i założeniu specjalnej koszulki z zastawką (umożliwiającą wkładanie i wyjmowanie cewników bez ryzyka utraty krwi) wprowadzany jest cewnik koronarograficzny. Pacjent po koronarografii wymaga co najmniej kilkugodzinnej obserwacji, w czasie której zwraca się uwagę przede wszystkim na miejsca nakłuć oraz ewentualne dolegliwości bólowe w klatce piersiowej. Dlatego taki pacjent wymaga zwykle jednego dnia pobytu w szpitalu.

Koronarografia ukazuje stan naczyń wieńcowych pacjenta oraz pozwala zaplanować skuteczne jego leczenie. Dzięki temu badaniu można zadecydować, czy pacjent może być leczony zachowawczo (tzw. farmakoterapia) albo czy należy skierować go na bardziej radykalną formę leczenia – czyli leczenie interwencyjne, na które składają się: operacja wszczepienia pomostów aortalno-wieńcowych (popularnie nazywanych bypassami) oraz zabieg angioplastyki wieńcowej.

Najczęstsze wskazania dla wykonania koronarografii:
- u tych chorych, u których farmakoterapia jest nieskuteczna, tj. że u pacjenta nadal występują bóle wieńcowe,
- po przebytym zawale serca, jeżeli pacjentowi nadal dokuczają bóle, istotnie zmniejszyła się jego wydolność fizyczna lub kiedy zawał został zakwalifikowany jako tzw. bez załamka Q,
- w niestabilnej postaci choroby wieńcowej (bóle występują bardzo często, w tym podczas spoczynku.

Koronarografia jest przeprowadzana w warunkach szpitalnych, w wyspecjalizowanym gabinecie podobnym pod wieloma względami do sali operacyjnej. Przed rozpoczęciem badania pacjent dostaje kroplówkę, na klatkę piersiową przyklejane są zakłada się elektrody EKG (aby oceniać częstość i rytm serca podczas badania). Założony zostanie również mankiet do mierzenia ciśnienia tak by ciśnienie było mierzone co pewien czas. Chociaż pacjent nie jest usypiany do zabiegu, podaje się leki uspokajające aby ułatwić odprężenie podczas zabiegu. Następnie pacjent jest układany na plecach i okładany sterylnymi serwetami. Podczas zabiegu powinien leżeć jak najbardziej nieruchomo jak to tylko możliwe.Cewnik stosowany w tym zabiegu jest wprowadzany zwykle w okolicy pachwiny, ale może być wprowadzony też z przedramienia. Przed wprowadzeniem cewnika lekarz znieczula miejsce wkłucia miejscowym środkiem znieczulającym, podczas podawania tego środka pacjent może odczuwać pieczenie. Kiedy cewnik jest w żyle wprowadza się przez jego światło "prowadnicę" (metalowy drut), po którym następnie wprowadzana jest przez żyły do prawej komory serca plastikowa rurka. W tym momencie podłączane są urządzenia pomiarowe do cewnika i dokonywane pomiary ciśnień wewnątrz serca. Następnie podawany jest przez cewnik specjalny (widzialny na zdjęciu rentgenowskim) barwnik "kontrast". Podczas podawania kontrastu niektórzy pacjenci mają uczucie gorąca. Po podaniu kontrastu wykonywane są zdjęcia rentgenowskie serca i otaczających naczyń. Pacjent może być poproszony o głębokie oddychanie lub kasłanie przy wykonywaniu niektórych zdjęć. Całe badanie trwa kilkadziesiąt minut. Po zakończeniu badania usuwany jest cewnik i w miejsce wkłucia (pachwina lub przedramię) zakładany jest opatrunek uciskowy na ok. 15 minut. Następnie pacjent jest transportowany od specjalnego pokoju obserwacyjnego lub na swoje łóżko szpitalne. Jeżeli cewnik był wprowadzany przez pachwinę pacjent powinien pozostać w pozycji leżącej przez dwie do sześciu godzin. Nie wolno zginać użytej do badania kończyny. W tym czasie pielęgniarka będzie często sprawdzała ciśnienie krwi, tętno i miejsce wprowadzenia cewnika. Leki przeciwbólowe będą stosowane w razie potrzeby, ale pewien dyskomfort będzie odczuwany w okolicy po cewniku. Początkowo po badaniu pacjent otrzymuje tylko płyny do picia. Dieta będzie wzbogacana o dodatkowe elementy w ciągu kilku godzin. Zwykle po badaniu pacjenci pozostają w szpitalu do następnego dnia i są wypisywani do domu, ale czasami mogą być wypisani tego samego dnia wieczorem po kilku godzinach obserwacji.

Pacjent jest proszony o nie jedzenie i nie picie przez co najmniej 8 godzin przed badaniem. Niektóre leki, szczególnie przeciwkrzepliwe albo rozrzedzające krew, będą czasowo wycofane przed testem. Lekarz zażąda badań krwi, prześwietlenia klatki piersiowej, EKG. Przed badaniem lekarz powinien wyjaśnić na czym polega badanie i jakie niesie ze sobą ryzyko, pacjent musi złożyć pisemną zgodę na to badanie. Ponieważ podczas badania wstrzykuje się do krwi kontrast oparty na jodynie, należy poinformować i jakiejkolwiek nadwrażliwości na jodynę (lub inny kontrast) w przeszłości. Podczas badania należy natychmiast powiedzieć lekarzowi jeśli odczuje się ból w klatce piersiowej, duszność, zawroty głowy. Aby uniknąć utraty krwi po badaniu należy unieruchomić na kilka godzin kończynę użytą do badania. Jeśli po badaniu odczuwasz jakiekolwiek osłabienie, utratę czucia lub krwawienie w kończynie poinformuj natychmiast pielęgniarkę.

Koronarografia może dostarczyć informacje jak funkcjonują naczynia wieńcowe, czy wystarczająco dobrze zaopatrują serce w krew. Dzięki badaniu można ocenić jak mięsień sercowy spełnia funkcję pompy krwi. Można też ocenić rozległość wady zastawkowej serca. Koronarografia może być również wykonane po operacji na sercu aby ocenić drożność wszczepionych bypasów. W niektórych przypadkach badanie może być wykonane w celu oceny ryzyka wystąpienia zawału serca u osoby po zawale lub ze zniszczonym mięśniem sercowym.
Gazeta.pl.zdrowie

Miałam to badanie wykonywane....i nie jest wcale takie straszne

[ Dodano: 2008-11-18, 00:20 ]